گروه سیاسی مشرق - با نزدیک شدن به زمان برگزاری
انتخابات مجلس شورای اسلامی فشارها از سوی اصلاح‌طلبان بر دولت جهت ایجاد فضایی
برای پیروزی این جریان سیاسی افزایش یافته است. آخرین اظهارنظری که ماهیتی
تحقیرآمیز و هشدار گونه علیه دولت و رئیس‌جمهور داشت سخنان حجت‌الاسلام هاشمی
رفسنجانی درباره چتر حمایتی وی در میزان رأی آوری حجت‌الاسلام روحانی در انتخابات
سال 92 بود.
هاشمی رفسنجانی اخیرا در جمع اعضای ستادهای انتخاباتی مردمی و ائتلاف فراگیر اصلاح‌طلبان و حامیان دولت در حسینیه جماران بیان داشت: «دکتر روحانی یک هفته قبل از انتخابات ۹۲، سه درصد رأی داشت که با حمایت من به بالای ۵۰ درصد رفت.»[1]
البته این تنها اظهارنظر انتخاباتی علیه دولت نبود. در همین راستا علی صوفی رئیس ستاد انتخاباتی اصلاح‌طلبان در تهران، روحانی را تهدید کرد اگر اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس موفق نشوند، وی در سال 96 دیگر رئیس‌جمهور نخواهد بود! وی در مصاحبه با روزنامه اجاره‌ای هاشمی رفسنجانی گفت: «آقای عارف بارها با آقای روحانی در این زمینه صحبت کرده است. وی به آقای روحانی هشدار داده است که اگر اصلاح‌طلبان موفق نشوند در انتخابات مجلس دهم پیروز شوند آقای روحانی در سال 96 در پاستور نخواهد بود. آقای عارف با این منطق و استدلال تلاش کردند در دو سال گذشته اتحاد و انسجام را در همه طیف‌های اصلاح‌طلب ایجاد کنند تا مانع از وقوع چنین اتفاقی شوند.»[2]
اصلاح‌طلبان همواره دولت را وام‌دار خود دانسته و بیان می‌دارند که با تاکتیک رحم اجاره‌ای و انصراف عارف بوده است که دولت روحانی روی کار آمده و اگر طرفداری اصلاح‌طلبان و آوردن بدنه اجتماعی این جریان درصحنه به نفع روحانی نبود وی هیچ‌گاه به مسند ریاست دولت یازدهم تکیه نمی‌زد. صحبت‌هایی که اینک در سخنان هاشمی رفسنجانی متبلور می‌شود و نشان‌دهنده نوعی هماهنگی در این جریان برای تحت‌فشار قرار دادن دولت در راستای منافع اصلاح‌طلبان است.
تحلیل‌گران حوزه سیاسی هاشمی رفسنجانی را لیدر اصلی اصلاحات در انتخابات اخیر و کارگردان این جریان می‌دانند. موضوعی که توسط اعضای حزب کارگزاران سازندگی مورد تأیید قرارگرفته است.
در همین رابطه، محمد عطریانفر از اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در گفت‌وگو با ماهنامه نسیم بیداری مدعی شده است که منشور شخصیت حجت‌الاسلام هاشمی رفسنجانی چندوجهی است و اطلاق عنوان "صحنه‌گردان انتخابات" به او نه‌تنها عیب نیست بلکه حسن است.[3]
بر همین اساس به نظر می‌رسد که سخنان هاشمی رفسنجانی درباره وام‌دار بودن روحانی به وی در چنین سطحی به‌نوعی پیام به رئیس‌جمهور برای جبران مافات و پرداختن بدهی است که اصلاح‌طلبان برای رئیس دولت یازدهم تراشیده‌اند. اصلاح‌طلبان در این روند با توجه به فضای انتخاباتی خود را در کورس رقابت بسیار عقب‌تر از اصولگرایان می‌بینند و در این عرصه از یکسو تخریب و مظلوم‌نمایی را آغاز کرده و از سوی دیگر با پیام‌های هاشمی رفسنجانی سعی دارند که دولت را در راستای منافع خود قرار دهند.
هاشمی در این شرایط طوری عمل میکند که در
افکار عمومی این‌چنین القاء شود که چتر هاشمی بر روی سر روحانی و دولتش قرار دارد
و این موضوع از ابتدای روی کار آمدن هاشمی رفسنجانی تا به امروز وجود داشته و اینگونه القاء شده که دولت
نیز نمی‌تواند هویتی مستقل از هاشمی داشته باشد. موضوعی که اصلاح‌طلبان نیز بدان
اشراف داشته و همین تاکتیک روانی را علیه دولت برای پیشبرد اهداف خود به کار می‌برند.
در همین راستا عدم واکنش روحانی و روزه سکوتی که وی در این راستا گرفته است چنین
تصوراتی را در افکار عمومی قوت بخشیده است و برخی علت سکوت روحانی را نیاز وی به
هاشمی رفسنجانی و اصلاح‌طلبان اطلاق می‌کنند و دیگران، این اظهارات را رقابت بر سر اول شدن در مجلس خبرگان تهران معنا پیدا می‌کنند، رقابتی که هاشمی در آن نیاز به جذب آرا دارد برای همین با یک تیر دو نشان می‌زند هم روحانی را تحقیر می کند و هم افکار عمومی را به سمت خود جلب می کند، دوم اینکه به روحانی برای بی‌توجهی به فتنه‌گران و تندروها هشدار می‌دهد.
از سوی دیگر اصلاح‌طلبان در حال یارگیری و تلاش مضاعف برای ورود به مجلس هستند تا اهرم فشار خود بر دولت را حفظ کرده و حتی قوت بخشند و از همین جهت موضوع برجام 2 را به‌صورت مطالبه و بدهکاری دولت به این جریان در شرایط انتخابات مطرح می‌کنند تا دولت را به‌مثابه جاده‌صاف‌کن منافعشان به‌کارگیرند و دولت را نسبت به بدهکاری که به خود دارند همواره آگاه و هوشیار نگاه دارند.
